Nagelschimmel, onder professionals bekend als onychomycose, is een veel voorkomende pathologie. De laesie treft ongeveer 40% van de mensen minstens één keer in hun leven. In dit geval komen schimmels op de voeten vaker voor dan op de handen.
De ziekte begint met het verschijnen van een witte of geelbruine vlek onder de punt van de nagel. Naarmate de schimmelinfectie dieper in de huid doordringt, begint de nagelplaat aan de randen te verkleuren, dikker te worden en af te brokkelen. Als de behandeling niet vroeg wordt gestart, begint onychomycose de gebieden tussen de tenen aan te tasten en zelfs de huid van de voeten te bereiken. De verwaarloosde schimmel wordt epidermofytose genoemd. Raadpleeg zeker uw plaatselijke arts!
Hoe kun je nagelschimmel krijgen?
Omdat de ziekte besmettelijk is, kun je alleen door contact besmet raken. Er zijn honderden verschillende soorten ziekteverwekkers in het milieu. Maar volledig gezonde mensen met een sterke immuniteit zijn niet vatbaar voor nagelschimmel. Om onychomycose te ontwikkelen is een combinatie van verschillende factoren noodzakelijk: een slechte gezondheid (bijvoorbeeld na een recente acute respiratoire virale infectie), evenals kleine scheurtjes in de nagels en de omliggende huid. Ook is het na de penetratie van pathogene bacteriën noodzakelijk om een vochtige en warme omgeving te creëren die gunstig is voor de voortplanting.
Andere risicofactoren die uw risico op het ontwikkelen van nagelschimmel vergroten, zijn onder meer:
- microtrauma van de nagelplaten;
- suikerziekte;
- het nemen van immunosuppressiva;
- aangeboren verdikte nagelplaten;
- veneuze insufficiëntie (slechte bloedcirculatie in de benen);
- perifere arteriële ziekte;
- oudere leeftijd;
- schimmelinfecties van de huid.
Mensen die vaak laesies op hun nagels opmerken, moeten bepaalde stappen ondernemen om herhaling te voorkomen. Je moet in ieder geval je voeten droog en warm houden. U mag niet blootsvoets lopen op openbare plaatsen, vooral niet in zwembaden, sauna's en spa's. Professionele atleten, mensen die het grootste deel van de dag zwaar lichamelijk werk verrichten, moeten ook letten op het kiezen van de juiste schoenen en sokken. Voeten mogen niet zweten en nagels mogen niet worden afgeknepen.
Met wie moet ik contact opnemen als ik nagelschimmel heb?
Er zijn veel effectieve vrij verkrijgbare medicijnen die zonder doktersrecept voor de behandeling kunnen worden gebruikt. Maar als er voor het eerst nieuwe gezwellen op de nagels verschijnen, is het noodzakelijk om een dermatoloog of podoloog te raadplegen. Feit is dat schimmels niet de enige mogelijke oorzaak zijn van nagelproblemen. Veel andere pathologieën kunnen vergelijkbaar zijn met de manifestaties van schimmelinfecties. Sommige vormen van psoriasis kunnen bijvoorbeeld de symptomen nabootsen die optreden bij nagelschimmel. Daarom moet een medisch specialist een diagnose stellen en een behandeling selecteren. In de toekomst zal de patiënt, in geval van een terugval, reeds voorgeschreven medicijnen opnieuw kunnen gebruiken.
Symptomen, diagnostische methoden
Voordat een behandeling voor een schimmel wordt voorgeschreven, moet een goede arts de patiënt doorverwijzen voor laboratoriumtests. Zelfs een ervaren specialist kan het type ziekteverwekker niet met het oog bepalen. Meestal wordt de patiënt gevraagd knipsels van de aangetaste nagels naar het laboratorium te sturen voor onderzoek onder een microscoop.
Als de geselecteerde behandelmethoden niet helpen, moet u opnieuw een arts raadplegen. Symptomen die erop wijzen dat nagelschimmel vordert:
- microbloedingen rond het nagelbed;
- zwelling en pijn in het getroffen gebied;
- volledige vervorming van de nagelplaat;
- het verschijnen van een karakteristieke pulsatie tijdens het lopen;
Pas nadat de werkelijke oorzaak van de infectie is vastgesteld, is een werkelijk effectieve behandeling mogelijk.
Behandelingsopties
Er bestaat geen beste of optimale behandelmethode. Het medische voorschrift hangt rechtstreeks af van de ernst van de aandoening en het type micro-organisme dat de ziekte veroorzaakte. Meestal schrijven artsen medicijnen voor die rechtstreeks op de nagel moeten worden aangebracht of oraal moeten worden ingenomen. Laten we elke optie eens nader bekijken.
Orale antischimmelmiddelen.
Ze zijn de eerste keus, de meest gebruikelijke behandelmethode voor terugkerende schimmels. De tabletten helpen de nieuwe nagel schoon en met de juiste structuur te laten groeien. U moet zich voorbereiden op het feit dat de resultaten niet snel zijn: de gehele behandelingskuur duurt 6-12 weken. Het staken van de orale therapie is alleen toegestaan als de nagel volledig schoon en gezond is teruggegroeid.
Wat de nadelen betreft, is de therapie niet geschikt voor ouderen ouder dan 65 jaar, maar ook voor mensen met leverproblemen of bij wie congestief hartfalen is vastgesteld. Ook kunnen orale antischimmelmiddelen bijwerkingen veroorzaken zoals huiduitslag en misselijkheid. Het is ten strengste verboden om dergelijke medicijnen te gebruiken zonder voorafgaande tests. Bovendien wordt aanbevolen om ongeveer 2 weken na aanvang van de behandeling opnieuw een schraping te maken om te controleren hoe het lichaam precies reageert op de voorgeschreven medicijnen.
Genezende vernis.
Als de nagels voor de eerste keer worden aangetast (het begin van de ziekte wordt gediagnosticeerd) of als de schimmel in het "puntstadium" wordt gedetecteerd, kan de arts het gebruik van een speciale antischimmelvernis met het belangrijkste actieve ingrediënt voorschrijven. Voor het beste resultaat wordt aanbevolen om de aangetaste nagelplaten en de omliggende huid minimaal één keer per dag te behandelen. Na zeven dagen is het noodzakelijk om de opgehoopte vernislagen met medische alcohol te verwijderen, het resultaat te evalueren en de kuur indien nodig te herhalen. Het product verwijdert snel kleine schimmelplekken, maar als de laesie diep genoeg is, is de kans op terugval groot.
Antischimmelcrème.
Als de laesie zich onder de nagel heeft verspreid naar de omliggende huid, is het beter om een crème te gebruiken in plaats van vernis. Vóór elk gebruik moet u uw voeten grondig wassen en drogen en de aangetaste laag van de nagelplaat afvijlen. Vervolgens moet u de crème in een dunne laag aanbrengen. Als de infectie zich heeft verspreid naar de omliggende huid, die ook dik is geworden, wordt aanbevolen om vóór aanvang van de behandeling extra ureumcrème aan te brengen om deze te verzachten. Antischimmel-nagelcrèmes zijn behoorlijk effectief en veroorzaken zelden complicaties.
Als de ziekte optreedt tegen de achtergrond van diabetes, is niet alleen een podoloog, maar ook een endocrinoloog betrokken bij het ontwikkelen van een behandelprogramma. Specialisten zorgen ervoor dat de voorgeschreven medicijnen niet met elkaar in conflict komen. Feit is dat zelfs kleine problemen met de voeten van diabetici kunnen veranderen in volwaardig gangreen.
Denk niet dat een volledig voltooide behandeling automatisch betekent dat uw nagels er esthetisch aantrekkelijk uit zullen zien. Helaas betekent de vernietiging van de schimmel niet dat de nagelplaat terugkeert naar zijn natuurlijke kleur en vorm. Een volledige update kan tot 18 maanden duren.
Wanneer moet u een operatie ondergaan?
Als de schimmel voortdurend terugkeert en niet meer reageert op de gebruikte medicijnen, is het de beste optie om hulp te zoeken bij een chirurg. De specialist zal voorstellen om de aangetaste nagel volledig te verwijderen, zodat het antischimmelmedicijn direct op de huid kan worden aangebracht. Het enige, maar belangrijke nadeel van de methode: soms wordt de nieuwe plaat dun en al vervormd terug. Chirurgische verwijdering wordt ook uitgevoerd als de nagel zo vervormd en beschadigd is dat podotherapeutische sanitaire voorzieningen de situatie niet helpen corrigeren. De operatie is ook geïndiceerd voor patiënten die vanwege individuele intolerantie geen pillen kunnen slikken of externe middelen kunnen gebruiken.
Preventiemethoden
Het opvolgen van alle aanbevelingen van de arts is de sleutel tot een succesvol behandelresultaat. Maar soms keert de schimmel terug vanwege een zwakke immuniteit of onwetendheid over hygiëneregels. Eenvoudige preventieve maatregelen om terugval te helpen voorkomen:
- houd uw voeten schoon en droog;
- draag pantoffels in openbare zwembaden, douches en kleedkamers;
- voer algemene reiniging en desinfectie uit van alle oppervlakken in uw eigen badkamer;
- verander elke dag sokken;
- voor degenen die schoenen op blote voeten dragen, wordt aanbevolen om de inlegzolen minstens één keer per week te wassen en na een verergering van de schimmel nieuwe te installeren of inlegzolen te gebruiken;
- haal strakke schoenen en kousen die te strak zitten uit je kledingkast;
- knip je nagels kort, vijl de randen strikt in een rechte hoek;
- was uw voeten regelmatig, meerdere keren per dag in de zomer;
- draag schoenen waardoor uw voeten kunnen ademen;
Na een verergering van de schimmel moet u alle schoenen weggooien die niet op 90 graden gewassen of gedesinfecteerd kunnen worden. Het wordt ook aanbevolen om sokken en huishoudtextiel te koken.
Tapijten moeten worden weggegooid of behandeld met ontsmettingsmiddelen en schimmelwerende wasmiddelen. Gereedschap voor het behandelen van nagels (schaar, vijl, pincet) moet na elk gebruik worden gesteriliseerd. Tijdens de periode van exacerbatie is het verboden decoratieve vernissen te gebruiken, extensies uit te voeren of kunstmatige tips te bevestigen.
Kenmerken van het beloop van de schimmel bij kinderen, behandelmethoden
Nagelschimmel ziet er echt lelijk uit, maar vormt zelden een ernstige bedreiging voor het leven en de gezondheid. Dit is de reden waarom volwassenen de behandeling soms negeren. Schimmelziekten bij kinderen hebben echter hun eigen kenmerken. Het veranderen van het uiterlijk van nagels kan een diepgaande invloed hebben op het zelfrespect van een kind. Kinderen kunnen zich lelijk voelen en zich zorgen maken over hun eigen gezondheid. De snelle progressie van de ziekte kan een grote stress voor de baby veroorzaken en zelfs problemen veroorzaken met de perceptie van het eigen lichaam en het zelfrespect verslechteren.
De taak van de ouders is om periodiek het lichaam van het kind te onderzoeken. Kinderen verbergen immers vaak schimmelgroei omdat ze denken dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor de ziekte, hun ouderen niet van streek willen maken of gewoon bang zijn voor behandeling. Ouders die pathologische veranderingen in de voeten hebben ontdekt, mogen het kind niet afkeuren, walgen of zelfs maar uitschelden. De zinsneden "je hebt je voeten niet goed gewassen", "het komt omdat je zelden je sokken verwisselt" zijn verboden. Het is noodzakelijk om rustig te praten over wat nagelschimmel is, mogelijke angsten te verlichten, gerust te stellen en de behandeling in algemene termen te beschrijven.
Het is belangrijk om het kind uit te leggen dat hij niet verantwoordelijk is voor de ziekte. Maar tegelijkertijd moet duidelijk worden gemaakt dat schimmelinfecties van donkere en vochtige ruimtes houden, dus het is noodzakelijk om regelmatig van sokken te wisselen, schoenen schoon te houden en de dagelijkse hygiëneprocedures niet te vergeten.
Behandeling van schimmel bij kinderen wordt meestal uitgevoerd met orale medicatie. Feit is dat kindernagels erg dun zijn en vrij snel groeien, waardoor het risico op complicaties na het gebruik van crèmes en gels groter is.
Schimmelinfecties komen zeer vaak voor. Maar met hoogwaardige dagelijkse hygiëneprocedures en sterke immuniteit wordt het risico op infectie tot een minimum beperkt.